Waarom jij geen ondernemer bent … – K-onsult

Waarom jij geen ondernemer bent …

Zo, het hoge woord is eruit. Misschien ben jij geen ondernemer. Hoe ik dat durf te zeggen? Omdat ik ook lang geen ondernemer ben geweest. En duidelijk het verschil weet intussen.

Weet je waarom veel ondernemers snel vastlopen op ondernemen ? Omdat ze willen lopen voor ze kunnen stappen. Een ondernemersnummer hebben maakt je immers nog geen ondernemer. Het betekent ook niet dat je dan een onderneming hebt opgestart. De vraag is zelfs of je dat wel van plan bent? Ik hoop alleszins dat je daar eerder al over nagedacht. Een praktijkruimte huren bijvoorbeeld betekent niet dat je een onderneming hebt opgericht. Een website hebben ook niet. Je eerste en enige klant ook niet. En dat is helemaal ok. Want dat mag groeien, in de vorm die bij jou past.

Yep, ik heb een ondernemersnummer!

Een mooie administratieve stap, waarna je echt kan beginnen ondernemen, mét klanten. Het hebben van een ondernemersnummer maakt je echter nog geen ondernemer, het bewijst enkel dat je het statuut van zelfstandige hebt, al dan niet in bijberoep. Toch lees en hoor ik vaak starters vertellen over hoe ze sinds datum x ondernemer zijn. Om dan binnen de week van diezelfde starter al berichten te lezen over hoe moeilijk ondernemen is en dat ze geen klanten hebben. Tja. Er komt echt wel wat meer bij kijken, toch? En waarom wil je persé vanaf dag één een ondernemer zijn?

Ik startte mijn onderneming zes weken geleden en vind geen klanten

Ga eens goed na of je werkelijk een onderneming bent gestart? Heb je een winkelpand gehuurd? Bouwde je een magazijn? Moest je stock inkopen? Heb je personeel aangeworven? Is het antwoord hierop ja, dan mag je inderdaad van een onderneming spreken. Want ik ga ervan uit dat daar al heel wat werk aan vooraf is gegaan, dat je met een business plan bij de bank bent geweest, dat je een haalbaarheidsstudie deed, dat je vooraf reeds een website en branding liet maken die nu op de gevel van je onderneming prijkt, … . Kortom, dat je vooraf dus heel duidelijk in kaart hebt gebracht wat je ging doen en vooral hoe. En dat de effectieve start of opening dan ook de kers op de taart is van al het werk dat je reeds verrichtte. Uiteraard heb je dan ook vanaf dag 1 klanten nodig, want je investeerde al heel wat tijd en geld. Je wil dus dat mensen bij jou kopen, ook wanneer je in de dienstverlenende sector zit.

Heb je echter enkel een ondernemersnummer, en ik val in herhaling, dan startte je geen onderneming. Je stelde jezelf administratief in staat om te mogen factureren. Je startte dus als zelfstandige. En je moet nu nog nadenken over jouw why of jouw budgetten. Je hebt nog niet geïnvesteerd in een website of marketing en vertelt over hoe je dat nu nog niet kan betalen (hallo, daar zijn banken voor). Je weet niet juist waar je jouw klanten effectief gaat vinden want, zo stel je, de concurrentie is zo groot. Het komt er hier op aan om ook echt te gaan ondernemen. Want de gebraden kippen gaan niet in je mond vliegen als je geen blijk toont van echt ondernemerschap en dus ondernemend gedrag. En om het juiste ondernemend gedrag te kunnen stellen, heb je een plan nodig. Anders ben je slechts een bezige bij.

Wat zegt het woordenboek?

Ik neem er even de Van Dale bij. 

Een ondernemer is iemand die een bedrijf voor eigen rekening uitoefent.
Een onderneming heeft twee betekenissen.

– enerzijds iets dat je onderneemt
anderzijds is een onderneming een op winst gericht bedrijf dat voor eigen risico werkt.

Wat mij hier al in opvalt is dat een onderneming geen persoon is, maar een bedrijf. Daar loopt het bij velen al fout, want door je te identificeren met je bedrijf, des-identificeer je jezelf. Niet moeilijk dat je dan vastloopt.
Laten we eens kijken naar het woord zelfstandige: Hierover verwijst de Van Dale eerst naar zelfstandige als zelfstandig naamwoord en nadien naar een zelfstandige staat. Best interessant die opdeling

– een zelfstandige: op zichzelf, d.i. door eigen kracht, bestaand en handelend
– een zelfstandige staat: onafhankelijke zelfstandige, 1 iemand die een eigen bedrijf heeft
Gaan we naar het Engelse woord entrepreneur kijken, dan leert de vertaling ons het volgende:
– ondernemer, meestal in de zin van inspirerend leider
– iemand die een zakelijke activiteit onderneemt
– een ondernemer die met name initiatiefrijk reageert op kansen
– een handelaar
– een ondernemende ondernemer
– een verkoper
Last but not least, kijken we naar een Engelse site met als titel: “What is an entrepreneur in simple words?”

– An entrepreneur is a person who organizes a venture to benefit from an opportunity, rather than working as an employee.
Entrepreneurs play a key role in any economy.
Entrepreneurs prove to be successful in taking on the risks of a startup and are rewarded with profits, fame and continued growth opportunities.

Eikes, dat woord verkopen!

Vreemd dat ondernemers zo’n hekel hebben aan dat woord, wanneer aan de basis van ondernemen “handelen” ligt. En een handelaar staat al eeuwenlang gekend als een verkoper. Als jij jezelf dus persé ondernemer wil noemen, dan kan dat niet zonder het woord verkopen te omarmen. Als niemand bij jou koopt, ben jij dan een ondernemer, heb jij dan een bedrijf? Wees dus zichtbaar!

Nog zo’n woord dat velen moeilijk blijken te vinden. Je wordt overal overspoeld door reclame, op straat, op televisie, op social media, in magazines,… . Daar is een reden voor. Zonder zichtbaar te zijn weet niemand immers dat jij bestaat, dat de diensten of producten die jij aan de man of vrouw wil brengen er zijn én dat ze daarvoor bij jou of in jouw organisatie terecht kunnen. Zichtbaar zijn betekent niet jezelf verheerlijken, integendeel. Koppel het los van jezelf, focus op de oplossingen of antwoorden die jij kan bieden op vragen van mogelijke kopers. Ja, elke klant is een koper, zelfs wanneer jij naar de tandarts gaat koop je daar een behandeling. Elke transactie is een verkoop. Pas wanneer jij echt bekendheid krijgt en ook jouw naam als brand kan gebruiken, is het zinvol om ook jezelf als persoon vooral in de kijker te zetten.

Op dat laatste zie ik veel starters vastlopen, omdat zij daarmee willen beginnen. Maar werkelijk, in bijvoorbeeld een landschap van ontelbare coaches gaat een nieuwe naam van een nog onbekende business coach mij niet over de streep trekken, wel de uniekheid waarmee die zijn of haar dienst lanceert en vanuit welke achtergrond en opleiding deze persoon werkt. En vooral, of die werkelijk een oplossing voor mijn probleem kan bieden. Pas dan ga ik me geneigd voelen om te ontdekken wie daar als persoon onder schuilt. Dus maak het jezelf gemakkelijker en lanceer dus niet meteen jezelf als brand. Door met jou samen te werken kiest de klant voor een oplossing of werkwijze die jij biedt. Voelt de klant zich ook werkelijk geholpen, dan zal die jou meer zichtbaarheid geven. Start jij een boekenwinkel, dan kom ik in eerste instantie ook niet kopen bij jou om wie jij bent, wel om hoe jij die boekenwinkel “vermarkt”.

Wat me meteen brengt bij marktkramers, verkopers in de pure essentie van het woord, die hun producten aanprijzen op de markt. Niet zichzelf, wel wat ze verkopen. Koppelen ze daar een fijne beleving aan, door extra in te zetten op klantvriendelijkheid, door duidelijk betere kwaliteit fruit aan te bieden of door interessante promoties (roepen ze letterlijk om), dan ga jij als klant op een bepaald moment bewust naar een bepaalde marktkraam trekken. Want de allereerste keer op een nieuwe markt kies jij op basis van zichtbaarheid, toch? Je gaat heus niet vragen of je de appels die nog in de vrachtwagen liggen ook even mag zien, wanneer de appels in de kraam jou niet aanspreken.

Het gaat mij niet om winst!

Hoezo het gaat je niet om winst? Ik hoor het ondernemers graag vertellen. Mooie verhalen over hoe men anderen wil helpen, wil doen groeien. Over hoe men kwaliteitsproducten wil aanbieden en hoe men gewoon dingen wil doen die men graag doet. Ja, uiteraard mag dat aan de basis van jouw why liggen, graag zelfs, dat is ook mijn reden van bestaan, maar je bent moeder Theresa niet! In the end moet er nog altijd brood op de plank komen.

Zelfs al reageer je nu met “ja, maar als ik er gewoon van kan leven is het goed genoeg voor mij”, dan nog wil dat zeggen dat je WINST hebt gemaakt. Want van je bruto omzet kan je immers niet leven. Dus hou jezelf en anderen niet voor de gek. Zonder winst is jouw bedrijf niet levensvatbaar en heb jij dus geen bedrijf. De marktkramer die een appel verkoopt maakt op die appel winst, anders kan die volgende week geen appels inkopen. Als jij dus te weinig overhoudt om van te kunnen leven, dan is het hoog tijd om jouw tarieven onder de loep te nemen. Voel je daar weerstand bij, dan kan je beter terug in loondienst gaan.

Ik weet niet wat ik te bieden heb?

Waarom dan kiezen voor het statuut van zelfstandige? Ik ontmoet veel gepassioneerde mensen die werkelijk goed zijn in hun vak, in hun stiel, in hun aanpak,… maar die enorm hard twijfelen aan zichzelf en aan hun ondernemerschap. Waarom zou je het jezelf, in die fase, dan eigenlijk aandoen om te gaan ondernemen? Wanneer je ooit solliciteerde in een bedrijf, op een vacature, dan deed je dit toch enkel wanneer je het gevoel had dat er wel een match was. En op dat sollicitatiegesprek moest je vertellen waarom jij de beste kandidaat was, wat jouw ervaring was, waarom men jou zou moeten aannemen. Als je een business wil opstarten moet je dus eens zo zeker zijn van jouw aanbod, van jezelf, van je skills, van je zelfleiderschap, van je motivatie. En pas starten wanneer alles helder is, je de voorbereiding klaar hebt en eventueel jezelf reeds hebt laten begeleiden op vlak van persoonlijke blokkades.

Onlangs kwam een oudere man op intake voor begeleiding bij het opstarten van wat hij graag wou doen. Deze persoon was heel welbespraakt en kon zijn passie goed verwoorden. Het kwam erop neer dat hij zalen wou vullen met mensen die hij kon inspireren met zijn eigen verhaal. Dat hij wou aantonen dat werkelijk alle kwetsuren geheeld kunnen worden als je het innerlijk werk wil doen. Dat hijzelf daar een sprekend voorbeeld van was. Tijdens dit gesprek kwam uiteindelijk naar boven dat dit doel zijn persoonlijk doel was. Hij wou zelf kunnen geloven dat innerlijk werk zijn kwetsuren kon helen, hij wou aangemoedigd worden om dit innerlijk proces aan te gaan, hij wou zich geheeld voelen. Die grote wens, die vergde moed en vroeg om actie. Echter, die eerste stap naar zelfheling toe had hij nog niet gezet. Hij was zelf het proces nog niet aangegaan. Hoe kon hij dan een bedrijf opstarten, waarin hij zichzelf als boegbeeld en leider opwierp. Waar was de authenticiteit waar hijzelf een groot belang aan hechtte? Soms is de wens zo groot dat we die buiten onszelf plaatsen en er een “job” van maken, gericht op het beter maken van anderen. Terwijl we eerst nog bij onszelf moeten beginnen. De kans is groot dat, wanneer deze man zijn proces werkelijk aangaat, hij over enkele jaren niet langer de behoefte heeft om het podium in te nemen. Enkel in het hier en nu wil hij zijn kwetsuren bestaansrecht geven en er licht op laten schijnen. Hij wist enkel nog niet hoe.

Ik weet niet wat mijn klanten nodig hebben?

Eerlijk, dit begrijp ik niet. Wekelijks lees of spreek ik mensen met een ondernemersnummer die aan mij of in FB groepen vragen wat “iemand” (doelgroep vaak onbepaald) nodig heeft omdat ze graag “een bedrijfje willen opstarten”. Ja, als jij het al niet weet, dan zal die potentiële koper alvast niet bij jou terecht komen. Als jij jouw why én jouw pitch niet helder hebt, dan zal je niet ver geraken.

Ik ga deeltijds terug in loondienst gaan.

Hey, alle respect wanneer dit echt nodig is. Ik heb ook zelf altijd gezegd dat, als het echt moest, ik gewoon in het weekend in een bakker zou gaan werken zodat ik in de week nog volop aan de weg zou kunnen timmeren. Want als je in de week een deeltijdse functie aanneemt, zal er van ondernemen daarnaast nog weinig overblijven. Gelukkig heb ik dat nooit moeten doen. Jarenlang werken als intrapreneur had mij genoeg vaardigheden en vertrouwen gegeven. Ondernemen zat gewoon in mij.

Niet iedereen is geschikt voor ondernemerschap. Ook daar is niets mis mee. Net zoals sommigen niet gemaakt zijn voor een job in loondienst.

Wanneer je start als ondernemer is een financiële buffer wel belangrijk. Ofwel dankzij een partner die tijdig de rekeningen op zich kan nemen, ofwel door zelf een spaarpotje aan te leggen ofwel door een krediet bij de bank. Start je echter in de wetenschap dat je in de eerste maand reeds voldoende omzet moet genereren om rond te komen én een reserve aan te leggen voor je belastingen etc dan kan je er maar beter niet aan beginnen. Financiële stress verlamt immers en de kans is klein dat je vanaf dag 1 winst maakt.

Je eerste jaar succesvol afronden is echter ook niet onmogelijk. Ik heb genoeg voorbeelden rondom mij en ook bij mijn eigen start, 13 jaar geleden, stond mijn agenda op 3 weken tijd volgeboekt. Net als toen ik 6 jaar geleden startte in een groepspraktijk en na 6 weken twee volle praktijkdagen had, waarvan de instroom nooit is gedaald. Alleen, ook dat gaat niet vanzelf.

De ondernemersstatus wordt verheerlijkt

Te pas en te onpas lees en hoor ik (wanna be) ondernemers vertellen over hun ondernemerschap. Over hun struggle op meerdere vlakken, over hoe ze toch maar blijven volhouden en geloven dat het ooit wel hun richting uitkomt. Ik vraag me af waarom sommigen zo graag als ondernemer worden gezien? Eerlijk, die behoefte ken ik niet. Ik doe gewoon wat ik graag doe en tja, het statuut van zelfstandige stelt mij in staat om nog meer en beter te ondernemen dan destijds in loondienst. Want ook toen was ik een ondernemer, een intrapreneur zoals ze dat zeggen. Ik startte nieuwe afdelingen op in bedrijven. En ook daar ging heel wat werk aan vooraf. Daar leerde ik al business plannen schrijven, een financieel plan maken, personeel aannemen, een marketing campagne opzetten, brochures ontwikkelen, de why en how goed in kaart brengen zodat vanaf dag 1 de klanten binnenstroomden. Ik stond daar toen ook voor bekend. En eigenlijk vond ik dat normaal, voor mij was wat ik deed niets uitzonderlijk. Op een bepaald moment besloot ik het talent dat ik dan gebruikte, voor mezelf te gaan inzetten, met succes. De rest is geschiedenis.

Maar ik heb me zeker tien jaar lang geen ondernemer genoemd. Ik werkte als zelfstandige en ik vertelde dan waar ik vooral mee bezig was.

Je leest het goed, ik werk als zelfstandige. Je zal mij niet snel horen zeggen “Ik ben ondernemer”, want daarmee identificeer ik me niet, hoewel ik meestal wel gedrag stel dat daaraan beantwoordt. Ik ben Karine en ik ben ondernemend. En die skill pas ik toe in mijn eigen bedrijf, als zelfstandige. Ik hoef ook echt niet zo nodig een ondernemer te zijn, want dat woord op zich wordt alsmaar meer uitgehold.

Weet je, je hoeft het totaal niet met mij eens te zijn, dat is helemaal ok. Wel verzoek ik je om, als je steigert na mijn blog, enkele seconden naar binnen te keren om bij jezelf na te gaan wat jou boos maakt en eerlijk te zeggen of dat iets met mij of met jezelf te maken heeft.

En stel dat jij werkzaam bent in de wereld van therapie, coaching of training en jij wél een goed draaiende praktijk wil of genoeg leuke trainingsopdrachten, dan nodig ik je graag uit voor een vrijblijvende online meet & greet. Je kan deze zelf inplannen via https://calendly.com/k-onsult/online-meet-greet

Want in 2021 gaat het “Stappenplan naar een bloeiende praktijk” volledig online van start, inclusief werkbloek, maandelijkse Q&A en dé ondernemerstest die haarscherp kan duiden of er een ondernemer in jou schuilt.

Karine Van Oosterbos – K-onsult – www.k-onsult.be – 0468 222 075

* Nood aan een training in provocatief coachen of zoek je zelf een provocative coach? Call me!