Isabel nam een mooie podcast op waar ze haar coachee Sanne interviewde over haar proces en de keuze voor loopbaancoaching. Sanne beleefde vorig jaar namelijk een kantelpunt in haar leven. Het was een vergadering op het werk die haar letterlijk wit deed wegtrekken. Ze hoorde haar collega’s vol enthousiasme en passie praten over hun projecten en ideeën, maar ze besefte dat ze zelf die passie helemaal niet had.
Een erg confronterend besef, zeker na een moeilijke zwangerschap met veel afwezigheden was ze namelijk blij dat ze nog werk had.
Op aanraden van een collega ging ze toch op zoek naar loopbaancoaching, waardoor ze bij Isabel terechtkwam. Ze startte haar eerste gesprek zonder veel verwachtingen want ze was zelf even het noorden kwijt. Gelukkig vond ze snel rust door de aanpak van Isabel en na de Kerntalentenanalyse gingen haar ogen helemaal open. Ze begreep meteen waarom ze vastliep, want haar kerntalenten kwamen absoluut niet overeen met wat er in haar dagdagelijkse job aan bod kwam.
Dit was meteen een boost voor Sanne’s zelfvertrouwen, het lag niet aan haar als persoon, maar nu wist ze dat het logisch was wat ze voelde. Hoe kan je immers gepassioneerd bezig zijn als de dingen die je elke dag moet doen mijlenver liggen van je echte kerntalenten.
Met die info ging ze het gesprek aan met haar werkgever, een erg fijn gesprek maar helaas was er intern geen job die aansloot bij wat Sanne wilde. Dus ging ze samen met Isabel aan de slag om een CV te maken, een CV die wel eens wat out-of-the-box mocht zijn, wat creatiever. Daarmee begon ze te solliciteren maar gaandeweg voelde ze dat ook haar emotionele welzijn niet helemaal op punt stond. Sanne werd doorverwezen voor specifieke coaching op die emotionele bewustwording, maar toen gooide Corona roet in het eten.
Opeens waren ze allemaal thuis, het gezin met de twee kindjes en ook de job waar haar passie niet lag, kwam mee de huiskamer binnen. Een moeilijke periode maar toch bleef ze verder solliciteren. Toen het weer kon, startte ze met begeleiding bij Martine en even later kwam ook haar job op haar pad. Een halftijdse job, want door de Corona hadden zij en haar man beseft dat de drukke agenda’s misschien toch niet zo’n goed idee waren met de kindjes die ook hun tijd verdienden.
Op 1 september startte Sanne met haar nieuwe job, een functie die heel erg nauw aansluit bij haar kerntalenten, waar ze zich volledig kan uitleven maar toch ook de rustmomenten behoudt om het weer even van zich af te zetten. Ze definieert dat gevoel zelf als een glazen stolp die ineens werd weggehaald boven haar. Alles begon weer te stromen, haar creatief denken, de dingen waar ze goed in was en die ze leuk vond en het werd nu ook benut, waar het daarvoor geblokkeerd zat.
Verder vertelt ze nog in detail over de kerntalentenanalyse en Sanne’s idee over het grote aantal burnouts en bore-outs die we tegenwoordig zien. Ben je benieuwd naar het hele interview?